Week 12: Euthanasie
468 KNMG wil onderzoek naar ouderen met stervenswens:
Wat vreest KNMG in dit artikel en welke vragen willen zij met het gevraagde onderzoek eerst beantwoord zien?
De KNMG wil weten hoeveel ouderen een wens hebben om te sterven. Daarnaast willen ze weten wat voor hen de oplossingen zijn voor de problematiek waar zij aan lijden. Ze zijn bang dat de zorgvuldigheid van de euthanasiewet verloren kan gaan.
468 Aantal euthanasieverzoeken neemt al jaren niet toe
Beschrijf hoe de aard van de euthanasieverzoeken door de jaren heen veranderd is en hoe dit komt.
Vroeger was de belangrijkste reden van een euthanasie verzoek pijn. Tegenwoordig is de belangrijkste reden geen zin meer in het leven. Het is echter niet zo dat er tegenwoordig meer euthanasie gepleegd wordt. Wel is het zo dat de artsen er met hun patiënten over praten.
Wat is tegenwoordig de belangrijkste reden achter het euthanasieverzoek?
Het ‘geen zin meer hebben in het leven’ is voortaan de belangrijkste reden van een euthanasieverzoek.
Wat vind jij? Is deze huidige reden voldoende grond om tot euthanasie over te gaan?
Wanneer iemand echt geen zin meer heeft in het leven en dit al een langere tijd zo is. En wanneer de familie het er mee eens is. Die kennen de desbetreffende persoon het best. Ben ik er mee eens dat deze reden voldoende grond om op euthanasie over te gaan.
Ouderen met een stervenswens vragen om luisterend oor: Voltooid leven in Maatwerk, vakblad voor maatschappelijk werk
Het ‘voltooid leven’ is een subjectief begrip; wat wordt daarmee bedoeld?
Uit de tekst komt naar voren dat mensen klaar zijn met hun leven.
Wat zou je zelf (als oudere) onder een voltooid leven verstaan?
Wat ik als voltooid leven zou verstaan is wanneer ik alles heb gedaan wat ik wil. Dat ik mijn leven gelukkig geleid heb en dat het op dat moment genoeg is.
Beschrijf een aantal verlieservaringen die ertoe kunnen bijdragen dat ouderen hun leven als uitzichtloos ervaren.
Overlijden van partner, zus, broer, dochter, zoon. Ofwel het overlijden van een familielid.
Op welke wijze dienen professionals ouderen met een ‘stervenswens’ te benaderen? Welke valkuil dienen zij daarbij te omzeilen?
Het is vooral belangrijk om als hulpverlener een luisterend oor te bieden en het onderwerp bespreekbaar te maken. Deze ouderen zijn lastig op te vrolijken, wat ze echt willen is daarom een luisterend oor.
Verplaats je in de positie van een oudere met een stervenswens en formuleer een zingevingsvraag (zie trage vragen).
Hoe gaat mijn leven eruit zien als ik nog (even) blijf leven?
Verplaats je in de positie van een professional die zich geconfronteerd ziet met een oudere die worstelt met de door jou geformuleerde zingevingsvraag. Op welke wijze zou jij deze oudere met een stervenswens willen begeleiden?
Ik zal vooral een luisterend oor willen bieden. Ik zou het onderwerp bespreekbaar maken. Wat ik ook zou proberen is om de oudere het meest aan het woord te laten zijn. Daarnaast zou ik proberen om de oudere zelf met eventuele andere oplossingen te laten komen.
Botsende visies: Een reflectie op het minithema ‘Dementie en het zelfgewilde levenseinde’:
Welke twee waarden spelen een rol in de discussie over euthanasie bij dementie?
Zelfbeschikking en barmhartigheid
Tot welke van deze twee waarden voel jij je het meest aangesproken en waarom?
Zelfbeschikking. Wanneer iemand niet meer helemaal in staat is om deze keuze zelf te maken omdat de desbetreffende persoon dementie heeft en niet meer helemaal helder is vind ik dat deze keuze niet alleen door de desbetreffende persoon gemaakt kan worden. Het is een keuze die niet meer teruggedraaid kan worden wanneer het eenmaal uitgevoerd is.
Welk motief ligt vaak ten grondslag aan het euthanasieverzoek (bij dementie)?
Controle houden over het lot van het eigen leven
Hoe ervaren mensen met dementie het “lijden” zelf volgens het gedane onderzoek?
Dementerenden blijken helemaal niet zo heel veel te lijden. Het schijnt dat ze meer kunnen verdragen dan dat er gedacht was. Mensen met dementie kunnen zich aanpassen en hun grenzen verleggen.
Wat wordt er verstaan onder ‘the disability paradox’?
Dit geeft aan dan personen die in het oog van andere in een niet wenselijke situatie verkeren, toch een hoge kwaliteit van leven rapporteren. Het rapporteren van deze hoge kwaliteit van leven is onverwachts.
Oplossingsgerichte gespreksvoering bij ouderen:
Wat is oplossingsgerichte gespreksvoering? (Zoek zo nodig ook op internet)
Dit heb ik toevallig bij mijn vorige minor gehad. Oplossingsgerichte gespreksvoering is een vorm van een gespreksvoering waarbij je de cliënt zelf met oplossingen laat komen
Wat vind je van de oplossingsgerichte vragen die je kunt stellen?
Op deze manier moet er veel vanuit de cliënt zelf komen. De cliënt moet na gaan denken. Dit vind ik erg goed.
Wat is de kritiek op ‘het vergroten van toezicht bij ouderen met suïcidegedachten’? (p. 204)
Er wordt vooral gekeken naar het beheersen van het gedrag. Er wordt niet naar de wensen en behoeftes van de cliënt gekeken.
Hoe kun je vanuit de oplossingsgerichte methodiek reageren op cliënten met suïcidegedachten? Welke houding kun je hierbij aannemen? (p. 205)
De hulpverlener geeft vooral complimenten. Daarnaast laat hij de oudere zelf naar oplossingen zoeken. De oudere zelf is dus vooral aan het woord. Hierdoor moet de oudere meer nadenken.
Wat is volgens jou de waarde van “uitzonderingen”? (p. 209)
Cliënten weten meestal zelf de oplossingen al. Dit hebben ze alleen niet door. Mensen bedenken zelf uitzonderingen. De waarde van uitzonderingen is dus erg belangrijk.
Opdracht ter voorbereiding:
Na het lezen van de literatuur heb je hopelijk een breder beeld van thema’s als; zingeving, voltooid leven, euthanasie.
1.Wat is jouw standpunt tav euthanasie? Welke argumenten (voor en/of tegen) liggen aan jouw visie ten grondslag?
Mijn standpunt van euthanasie is dat wanneer de desbetreffende persoon geen psychische aandoening heeft en nog helder kan denken. Het de keuze van de persoon zelf is om euthanasie te plegen wanneer hij of zij bijvoorbeeld veel pijn heeft. Wanneer de desbetreffende persoon wel een psychische aandoening heeft. Bijvoorbeeld dementie, dat de keuze dan niet alleen bij de desbetreffende persoon ligt maar ook bij de familie.
2.Als je nu alles gelezen hebt en je weet welke kritiek er is op de hulpverlening, tav ouderen met een euthansiewens en/of suïcidegedachten, op welke manier zou jij dan in de toekomst om willen gaan met dit soort ingrijpende vraagstukken van ouderen?
Ik zou vooral een luisterend oor willen bieden.
3.Bedenk vragen welke jij zou willen stellen aan de verpleegkundige, Eveline Pragt, van de Levenseindekliniek.
Wat vindt u het moeilijkst wanneer iemand met een euthanasiewens naar u toekomt?